هدف و دامنه کاربرد
هدف از تدوین این استاندارد تعیین مقاومت کاشی های لعابدار در برابر انبساط حرارتی - رطوبتی میباشد . ( بجز زمانیکه ترک خوردن مربوط به مشخصه تزئینی محصول باشد ).
تعریف
منظور از این آزمون ترکهای موئی است که به سطح لعاب خورده کاشیها محدود می گردد .
اصول کار
برای تعیین مقاومت کاشی در برابر تشکیل ترک , کاشیهای کامل را در یک اتوکلاو بخار با فشار بالا قرارداده پس از آزمون سطوح لعابدار را رنگ زده و مورد بررسی قرار دهید.
وسایل مورد نیاز
یک اتو کلاو بخار با حجم داخلی مورد نیاز برای قرار دادن 5 عدد کاشی مورد آزمون با فاصله مناسب و با توان تامین فشار 10 اتمسفر و 200 درجه سلسیوس
آزمونه ها
حداقل 5 کاشی کامل مورد آزمون قرار می گیرد.
در مواقعی که کاشی بزرگ باشد باید به قطعات کوچکتر بریده شود و در اتوکلاو بخار قرار گیرد یادآوری می شود تا آنجا امکان دارد قطعات بریده شده بزرگ بوده و باید و همگی مورد آزمون قرار گیرند.
روش کار
ابتدا آزمونه ها را جهت تشخیص عیوب احتمالی بوسیله چشم غیر مسلح مورد بررسی قرار دهید, کلیه آزمونه ها در ابتدا باید عاری از ترک بوده و طوری در اتوکلاو قرار گیرند که فاصله مناسبی در بین آنها باشد, بتدریج فشار اتوکلاو را مدت زمان 1 ساعت تا فشار 500±20 کیلو پاسکال (5# اتمسفر ) و حرارت 159±1 درجه سلسیوس افزایش داده و در این حالت بمدت 1 ساعت نگه دارید, سپس منبع بخار را یا در اتوکلاوهای حرارت مستقیم منبع تامین حرارت را قطع کرده اجازه دهید تا فشار در حد امکان تا حد اتمسفر یک افت نموده و آزمونه ها بمدت نیم ساعت سرد شوند و بعد آزمونه ها به فشار آزمایشگاه انتقال بصورت تکی روی سطح صافی قرار داده , اجازه دهید برای مدت نیم ساعت دیگر سرد شوند , سپس یک رنگ مناسب مانند محلول آبدار %1 ازمتیل آبی رنگی ( بلودومتیل ) به همراه مقدار کمی از عامل ترکننده روی سطح لعاب دار کاشی مالیده و بعد از یک دقیقه رنگ را با یک پارچه جاذب پاک کنید , در بررسی ترکهای موئی آزمونه ها مراقب باشید که این ترکها با خراشیدگی ها و شیارهای دیگر اشتباه نگردند.
منبع : http://istgahw.rozblog.com