مقایسه کاشی دیوار، کف، پرسلان

کاشی و سرامیک به انواع مختلفی دسته بندی می‌شوند. کاشی‌های معمولی یا کاشی‌های دیوار، به کاشی‌های لعابداری اطلاق می‌شود که معمولاً بدنه آن‌ها دارای جذب آب بالایی است. به همین دلیل اگر در معرض رطوبت، از قسمتی که لعاب ندارد، قرار گیرند، مشکل ترک خوردن آن‌ها وجود دارد ولی سطح لعاب خورده آن‌ها نسبت به هر رطوبت مقاوم است. کاشی پرسلانی به کاشی گفته می‌شود که دمای پخت آن بالاتر است و در نتیجه استحکام بالاتر و جذب آب آن پایین‌تر است و در مجموع خصوصیات بهتری دارد. کاشی گرانیتی برخلاف دو نوع ذکر شده قبلی لعاب ندارد و معمولاً به وسیله پولیش دکور می‌شود. خصوصیات آن تقریباً مشابه پرسلانی است ولی به دلیل عدم وجود لعاب بر روی سطح ممکن است کمی لک پذیر باشد.
کاشی‌ها به سه دسته کلی کاشی دیواری و کاشی کف (سرامیک) و کاشی پرسلانی تقسیم می‌شوند. مبنای این تقسیم بندی میزان جذب آب و کاربرد آن‌ها می‌باشد. جذب آب نشانگر میزان تخلل در کاشی است و هر چه تخلخل آن بیشتر باشد، جذب آب بیشتری دارد و استحکام آن نیز کمتر است. با افزایش دمای پخت و فشار پرس، تخلل کاشی کمتر می‌شود.
جذب آب در کاشی دیواری، حدود 17 الی 21 درصد، در کاشی کف حدود 5 الی 7 درصد، و در کاشی پرسلانی زیر 0/5 درصد می‌باشد.

کاشی کف
کاشی کف که در ایران اصطلاحاً به آن سرامیک نیز می‌گویند، به علت ویژگی‌های محل نصب، همواره در معرض سایش، ضربه و فشار است. بنابراین بایستی دارای استحکام مکانیکی مناسب (بیش از 250 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع)، مقاومت سایشی سطح بالا و جذب آب پایین باشند. لذا معمولاً در درجه حرارت بالاتر نسبت به کاشی دیواری پخته می‌شوند. همچنین ضخامت آن‌ها نیز از ضخامت کاشی دیواری بیشتر است.

کاشی دیوار
در بسیاری از کارخانه‌های تولیدی، این محصول با بدنه آجری یا قرمز رنگ تولید می‌شوند. اما محصولات تولیدی در برخی کارخانه‌ها دارای بدنه سفید هستند که پس از نصب، جلوه بهتری دارند. این کاشی‌ها نسبت به کاشی‌های کف از تخلخل بیشتر و در نتیجه جذب آب بالاتری دارند. همچنین از استحکام مکانیکی کمتری برخوردارند، زیرا با توجه به محل نصب، نیاز به استحکام مکانیکی بالایی ندارند.
* اندازه کاشی در صورتی که برای کف و دیوار مورد استفاده قرار گیرد، باید در ابعادی کمتر از 20×20 و یا 10×20 تا 50 در 50 سانتیمتر تولید شوند.

کاشی پرسلانی
این نوع از کاشی‌ها، از مواد اولیه بسیار مرغوب و با بدنه سفید تهیه می‌شوند. این محصول در برابر شکست، سایش و مواد شیمیایی مقاومت بسیار بالایی دارد. همچنین با توجه به تخلخل پایین و جذب آب بسیار کم آن، در برابر یخ زدگی نیز بسیار مقاوم است. کاشی پرسلانی قابلیت نصب در مکان‌های مختلفی از جمله کف، دیوار و نمای بیرونی ساختمان را داشته و استحکام آن بیش از 300 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است. دمای پخت کاشی پرسلانی حدود 1200 درجه سانتیگراد می‌‎باشد.
*از آنجایی که کاشی‌های پرسلانی نسبت به کاشی‌های معمولی مستحکم‌تربوده و جذب آب کمتری دارند، این کاشی‌ها در ابعاد 40×40، 30×60، 66×33، 60×60، 120×60 تولید می‌شوند.

کاشی گرانیتی
کاشی گرانیتی شباهت بسیاری به کاشی پرسلانی دارد و مانند آن در دمایی حدود 1200 درجه سانتیگراد پخته می‌شود. این نوع کاشی قابلیت نصب در همه مکان‌ها را داشته و استحکام آن بیش از 500 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع می‌باشد. فرمول بدنه کاشی گرانیتی نیز مشابه کاشی پرسلانی بوده، با این تفاوت که نسبت به آن جذب آب کمتری دارد (حدود 0/1 درصد). هم چنین بر خلاف کاشی پرسلانی، فاقد پوشش لعاب است و جهت ایجاد سطحی براق و صیقلی، در مراحل آخر تولید پولیش می‌گردد.

کاربرد
کاشی‌های پرسلانی خود به دو دسته پولیش خورده و بدون پولیش تقسیم می‌شوند و کاربرد اصلی آن‌ها در فضاهای خارجی نظیر کف حیاط، پارکینگ و نمای ساختمان می‌باشد، چرا که به دلیل ویژگی‌های فنی خاص در فضاهایی که در معرض تردد زیاد یا آب و هوای متغیر (سرد و یخبندان) می‌باشند، کاملاً مقاوم است و همین طور جذب آب آن هم کمتر از سایر پوشش‌ها (دیوار و کف) می‌باشد.